Nokre døme frå nokre sluttbrukaravtalar (EULA – End User License Agreement) avslører at vi kjapt er fanga i avtalar som gjer oss til nikkedokker for programlverandørane.

• Ikkje kritiser dette produktet offentleg (MS XML, MS SQL)
• Bruk av dette produktet medfører overvaking (MS XP Home)
• Ved å signere denne avtala, går du også med på å godta alle endringar  i nye versjonar.
  Og sluttbrukaravtalen kan endrast utan melding (Apple iTunes)
• Vi er ikkje ansvarleg for at dette produktet rotar til maskinen din (MS XP)

Skal vi berre godta dette eller det grunn til å prøve å kjempe for enkelte rettar for oss brukarar også? Ja, eg berre spør…

Problemet med sluttbrukaravtalene slik vi ser dei i dag, er ikkje avtalene i seg sjølv, men korleis enkelte eleverandørar utnyttar dette til det absurde. Tanken frå tidas morgon (midten av 1980-talet) vår å avgrense sjansen for kopiering og gjenbruk av kode for å lage konkurrerande produkt, og sikre seg for dei store smellane om noko skulle få utilsikta verknader av for dårleg test programvare. Avtalane gjer oss til ufriviljuge lovbrytarar, for vi har i mange samanhengar ikkje lov til å prøve å få ulike prgram til å verke i saman.

Les meir: http://www.eff.org/wp/eula.php